GÖNÜL SIZIM
Düşündüğüm onca şey var ki senin uğruna,
Ve sana sarılamadığım onca duygularım,
Kahreden bir yalnızlıkla bekliyorum,
Gözlerimde dinmeyen nemli kış yağmurlarım sın şimdi,
Sen sevmek denen duyguyu hangi evrene sığdırabiliyorsun?

Sanırım bu hayatın en büyük hatasıydı sevmek,
Şimdi bu memleketin bütün kalabalık sokaklarında,
Senin olmadığın bir şehrin adıdır yalnızlık,

Sen olmak istemediğin o yürekte,
Yaşamın ince kıyısından sadece bir nehir kurmak istiyorsun,
O kadar aptalsın ki,
Yüreğimde ki koca evreni göremiyorsun,

Gözlerin gözlerime değen bir kış rüzgarı,
İçimde o kadar eriyorsun ki,
Yağmur gibi yağıyor sun vicdanıma,
Senden kalan bir tek şeydi bana ’Gönül Sızım’

Ah yaramı yarım bırakan,
Gönül sızım aşk hırsızım,
Sen benim ömrümü çalanım,
Hayırsızım vefasızım,

İnsanın en çok ölmekten korktuğu bu hayatta,
Ben senin için ölmek değil yaşamak istiyordum,
Ve ben seni öldürmek değil,yaşatmak istiyordum..
Şimdi sen kolayca girdiğin bu ömrümden,
Yüreğimi delik deşik ederek gideceksin öylemi,
Ve ben içimde biriktirdiğim bütün duygularımı,
Sırf sen başka tenlerde heves ol diye kabul edeceğim,
Hangi kurşunları sıkacaksan sık şimdi beynime,
Ve sustur bütün sancılarımı,


Şimdi ağlamak kar eder mi sanıyorsun,
Ben bu acizliğimi tanrının merhametine sunsaydım,
Belkide en büyük sevapların karşılığında hayırlı bir kul olurdum,
Şimdi hayırsız bir insanın ellerinde en büyük günahlarımı yaşıyorum,
Durma ey gönül hırsızı,bütün günahlarım vebalinde,
Nasıl yaşamayı arzu ettiysen başka tenlerde,
Öyle uyan,öyle aç gözlerini,öyle yaşa ki,
Bir gün beni getirsen aklına,
Izdıra bın nasıl bir his olduğunu anlamadığın gözlerimden,
Ciğerlerine usulca girdiğimde anlayacaksın
Ve bil ki o ızdıra bın adı benim,

Günahkar bir aşksın ve susturamıyorum seni içimde,
Bana cehennemi yaşattığın şu yeryüzünde,
Cennet siz bir gelecek diliyorum sana,

Ah yaramı yarım bırakan,
Gönül sızım aşk hırsızım,
Sen benim ömrümü çalanım,
Hayırsızım vefasızım,
VOLKAN ŞAHBAZ