6
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
566
Okunma
Hayatı basitleştirmek huzur veriyor, gereksiz şeyler atılmalı diyorum..sevgilerle yolluyorum
Kadın dolabı açtı;
Dolaptan bişeyler fırladı..
Dolap tıklım tıklımdı,
Kadın, dolabı tamamıyle boşalttı.
Tertibe başladı…
Bu bulûzu iki yıldır giymemişti, attı
Bu etek artık ona dardı, attı
Ooooo bu elbise bir zaman ütüden yanmıştı,
Pantolonun paçaları erimiş;
Yün kazağı güveler yemiş, delik deşikti,
Bir, iki, üç, dört, beşinin, modası geçmiş,
Paltonun düğmesi kopmuş,
Elbisenin rengi solmuş,
Kadın attı, attı, attı...
Dolaptaki birçok şeyin;
Atılası bişeyi vardı,
Kadın attı, attı, attı…..tertip bittiğinde;
Dolapta pek bişey kalmamıştı..
Ama dolap, çok hoş görünüyordu,
Kadın dolabı birkaç kez aç kapa yaptı,
Ne rahat açılıp kapanıyordu!!!!
Artık dolaptan hiç bişey düşmüyordu,
Oooooh, dolap rahat, kadın rahattı..
Ah şu tertip denen şey, ne hoş ne tatlı şeydi.
Asiye
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz