S Ü R G Ü N ,
Elli yıl oldu, vatanından sürüldü,
Hesabı kesildi, defteri dürüldü,
Ayrılık geldi, can evinden vuruldu,
Memleketten, canından göçmüş gibisin,

Biliyoruz kapatmaya çalışıyorsun yarayı,
Artık ne malı düşün, nede parayı,
Sen üzülme, bırak artık sigarayı,
Biz üzülmeyelim sana Hasan dayı,

Hasan dayının rozetinde Türkiye,
Belçika onun vatanı olmuş, niye?
Doymamışlar, aç sürüler, yiye ,yiye!
Vatanından sürgün gelmiş, Avrupaya,

Peşini bırak sen Hasan’ın yoksulluk,
Ha Türkiye ha Belçika, kula kulluk,
Düz ovada, taşlara takıldı pulluk,
Sürgün gelmiş vatanından Avrupaya,

Sılayı seyrederken televizyondan,
Hayasızlarda , oynuyor yandan yandan,
Bakınca gözün kararıyor, kandan,
Akan kanlar dursun, düşmanlık bitsin,

Ağlama be dedem, bildigin gibi değil,
Ne düşmana yalvar, ne de önünde eğil,
Bir kaç çıban vücutta, bir kaçta siğil,
Bir ğün gelir, temizlenir dedeciğim,

İzin dersen, vatana göçer gibisin,
Neden esir kampından kaçar gibisin,
Turnanın kanadında uçar gibisin,
Vatanından sürgün geldin Belçika’ya.
ŞAİR EBUZER ÖZKAN 03/.09.2016