güneşin ilk ışınları süzülürken toprağa
içimde nankörlüğe karşı müthiş bir isyan var
hiç güldürmedi ya hikmet
hep gece vardiyalarında mı kalacak bu kısmet
ar var edep var haya var

varyantı belirsiz dönek ruhuyla
veballeri yakıyor en güzel değerlerimi
ağır aksakta kalan duyguların köreldiği an şaşıracaksın
yivinden çoktan fırladı bile mermi
son treninde kaçtı ya gönlünden
buz kaplayacak o havai yüreğini
sonunda donuşta da damdazlak kalacaksın

oysa ki kıssa vadeli bir vuslat tı tüm aradığım
uzun vadeli nefesimden kırptığım
takas edip de duruyorum ati mi hep mazimle
her yok oluştan illa ki gri bir duman tüterken bacada
bir anda afişe olmakta var bu işin ucunda
müebbet özlemler de çökecektir illaki içimize
daralış ta fakir fukaranın ekmeğine katık oldum
yokluğuna derman olmasa da
hiç değilse birkaç gariban gönlü avuttum

her an buruk bir sancı varken bağrımda
her anda hüsrana boğulurken istekler
sükun ettirdin ya sen ruhuma
yaşımın vefasız hükmünde kalıyor kırılmalar
kıblesi kayıpların yolu hedeflerken uçurumu
yok olup da gitti tüm geleceğim
hep isyanlarda geçti tüm yaşamım
sus gönül susta az daha sabır eyle
aşkta yok oluyor vicdansızlığın yüreğinde
oysa ki ben kaybolacak maziyi iple tutuyorum
nankörlük içinde ki kör düşüncelerde
hep yem olup giderken saf istemlerim

her an o ruhsuzun küs kolları ile
müebbette yolladığı vuslatı umut ediyorum
mantıksızlığın çemberinde
içimde ki acılar çok daha karartılıyor
kalp sıkıştıkça yeşertiliyor edepsizlik
gözlerden sicim gibi yıllar kaybolurken
tüm yüreğimle o kıymet bilmezlerin
hak ettikleri akıbetlerini sükut içinde bekliyorum…



(04.09.2016) AZAP…