Son Mevsim

Ben hala bekliyorum, tanıştığımız yerde...
Elimde bir gonca gül ve bir de solgun resim!
Bir de şarkı tutturdum, "nerde o günler nerde!"
İnan ki feryadımdan, kısıldı bütün sesim...

Bir gün görünmeyince, unuttum mu sandın sen?
O ne biçim bir gönül, ne çabuk usandın sen?
Hani Allah’ tan bana, bulunmaz ihsandın sen?
Kaç kere açtım soldum, bu görünen son mevsim...

Demezsin ya farz et ki, öl deseydin ölürdüm!
Bir kere gel deseydin, nerde olsan gelirdim...
Demiştin ya sen hani, yer yarılsa bulurdum;
Seni zikreder benim, dünyada son nefesim...

Haydi, bir iyilik yap, son hazanda bir görün!
Elinin değneğiydin, yolda kalmış her körün...
Oysa yaptığın rolmüş, usta ruhlu dublörün;
Sanırım bu aldığım, hayattaki son dersim...

Bir bukette sen al gel, kaldığım en son yere!
Giderim bu sevdadan, her yanım yara, bere...
Ölümü gör, eğer ki uğramazsan bir kere;
Kime sorsan gösterir, malum benim adresim...

Karaman-2016/09

Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

İnan çok seviyorum doldurulamaz yerin
Adresi biliyorum sevdan gönlümde derin
Özlemin çekiyorum budur ancak kederim
Sonun başlangıcı/sın benimle/sin dört mevsim .............................Hülya Aslan