SEN YOKSAN BENDE YOKUM SENDEN SONRA
Bir hiç uğruna, sevgimi gömdüm bir çukura, örttüm anılarımı üzerine..
Yüreğimi söktüm, bir taş koydum göğsüme, sen gittikten sonra..
Akmıyor artık duygularım, kurudu silindi gözlerimde hayallerim..
Hayattan söktüm kendimi, nefesim sustu sen gittikten sonra…
Tenime dokunuş nöbetlerinde, hummalı bir sevda filizlendi aşkta..
Yollarım karanlık ve engelli bir cezadır batıyor ruhuma..
Görmüyorum bakışlarını, bedenimde yanan bir aşk var..
Bir çöl misali, nehirlerde kuruyorum, sen gittikten sonra…
Güneşin sıcağında, dudaklarım yanıyor, gel merhemim ol..
Reçetem gibisin, durma gel yanıma, nefesim ol hayata..
Bir vaha görüyorum, kuşlar ötsün içinde, berrak bir nehir arıyorum..
Sen varsan, hayat tutuyor ellerimden, çünkü sensin benim hayatım..
İçimdeki sevgime, yüreğin dokunsun, ellerin tutsun ki bırakmasın tenimi..
Benim hayat köklerime, bakışlarınla can suyu serp can ol yüreğimde..
Ben seninle varım bu aşkta, sen yoksan zaten bende yokum, senden sonra bu hayatta…
İsmail KARABELEN_30.08.2013