Sen
Çekmeye korktuğum fotoğraf karesi,
Ağlamaya korktuğum gözyaşı,
Okumaya korktuğum kitap,
Halimse o günden beri bitap.
Geçip gittiğin yollar harap!
Gönül mahzeninde yıllanmış,
Sevgi denen o en güzel şarap.
Ondan içen sevdalar çeker azap.
Dön, bir kez dön
Ve durup bak ardına!
Yıkıp geçtiğin hayallere, umutlara
Söyle bu kadar mı susadın karanlığa?
Fısılda gökyüzündeki kuşlara
Çektiğin bunca derdi.
Kanatlarının her biri kalem olur
Gecenin karanlığına batırıp acıları
Satır satır yazar yeryüzüne.
Hayır utanma haykır
Bağır çağır acıların yüzüne!
Hala neden dokunuyorsun
Sevda kalemiyle gönlüne?
Baksana kan kaybediyorsun
İçiyor kanını mürekkep niyetine...
Bunca korku yer etmişken
Susmak niye?
Yeni acılara susamak niye?
Dön, dön ve yüzleş nefesinle
Karanlıkta bile gördüğün gölgenle...