Bırak sevgiyi kalbim
Kaldırmıyor bünyen senin
En tahammüllü bölgesindesin
İçindeki ülkenin,
Kıyısının köşesinin, toprağının denizinin.
Şarkısın boşvermiş dillerde
Türküsün dertli tellerde
Değersizsin artık her yerde.
İçi boş gülüşlerde,
Kelimesi kıt sözlerde,
Barınma artık derme çatma gönüllerde.
Nerde insanlar göremiyorum
Söyle nerde?
Dilinden gökkuşağı dökülür de yağmurun
Bir çift güzel sözü yoktur insanoğlunun
Ne zaman yok olacak soğuğu
İçindeki kutbun.
Sen yaşadığını sanan ölü,
Gönüllerde kayıpsın bilmezsin yönünü!
Söyle dinledin mi hiç o türküyü?
Bir de sormaz mı hangisi diye.
Alıştırmışlar seni hep kötüye
Ruhunu parçaladılar ne diye
Yalvardın tekrar diksinler de olsun hediye.
Söyler misin ne geçti eline
Sevgi ah sevgi,
Etme itibar dikildiğin çürük bedene.
Yeşeririm diye de hiç bekleme
Borçlusun çünkü zamana
Niçin diye de sorma
Uğrama yolunun üstündeki hüsrana
Dök içindeki karartıyı
Kırk yıl ölçüyle fincanlara...