"Adam" devirler boyu savrulur rüzgârlarda,
Bir çift elâ, bir çift renkli, bir çift sürmeli vs.

Yeniden yeniye, yenilenir durur kendince,
Kırılır, dökülür, yanar, kavrulur, bütün ömrünce.
Yüreği yaralanır, aklıyla cebelleşir... yorulur.
Bildiğinden de şaşmaz, ilk fırsatta doğrulur.

Bazen bir not keser kopyalar,
Bazen yüreğinden nağmeler..
Bazen bir nükte ile yüreği tam onikiden mühürler.
Rengârenk güller yollar, ve yeniden günceller.

Aklındaki halâ, ya saçtır, ya saçın rengi..
Aşk türküleri söyler kırılmış plâk gibi.
Her nağmesi başka yöne eser;
Kararsız; coşkulu bir esinti...

Senle ben kuş olsaydık, yuvamız neresiydi?
İnsanız biz, kuş değiliz ki..
Kuş isteseydim eğer, angut olurdu benimki.
Sözlerin çok güzel de, yeri yurdu neresi?

Biz biz olsaydık, tarihin her hangi bir gününde;
Bir adresimiz olurdu adımızın baş harfleri üstünde.
Sen sen oldun inatla ve, devekuşu cinsinde.
Ben ben oldum sebatla, sabır-taşı renginde.

Yeni hayatlar, hayal eden ben değildim ki,
Eski hayatım olsaydı, yenisini düşünürdüm belki..
Benim bildiğim “tek” hayat var, vazgeçilmezim;
Yoluna baş koyduğum, her şeyimi verdiğim.

Her hayat örnek bana, yaşamaya ne gerek..
Bugünün aşkları, dünkünden beş beter gevrek.
Benden başka hiç kimse bilmese bile,
Ben biliyorum beklemek en doğrusuydu.

Hayat denilen şey beni teğet geçse de,
Kirlenmemiş bir sevda kalacak tertemiz yüreğimde.
Kalabalıklar değil, o saf, o temiz, o en müstesna….
Aynı güfte, aynı nağme, o eski nükte.

Sesim, yüreğim, aklım, hepsi uyum içinde,
Baharım, yazım, kışım, aynı aşkın, aynı meşkin peşinde.
Bu yarışta yalnız olabilirim, olsun, olurum..
Zafer yolun sonunda, ben buna inanırım.

İmanım da, güvenim de, sağlam ateşten geçti.
Kimseler görmese de, altınlardan değerli..
Sessizliğim zaman zaman zor gelse bile,
Yüreğim şarkı söyler çığlık çığlığa şiirlerimde.

Gönüller vardır, çok yakın gönlümüze,
Hayat kadar gerçek “sevgi” görünmez bağlar bize.
Bir araya gelemeyiz, birimiz gündüz, birimiz gece.
Aynı havayı solumak yeter, bilinse, bilinmese de..

Günün sonunda, o halâ hesap kitap peşinde.
Ne beni gördü, ne bildi yüreğim ne.
Bendeki o yaşanmamış sevda ona yabancı,
O, yaşanmış sevdalarını sıfırladı, elinde bir “hiç” kaldı.
Asiye