Engin dağlarımda kokmuş kar’ ım var
Saldılar çakalı leşim var diye
Az mı yol yitirdim , yine varım, var..
Çullandı ayyaşlar keş’im var diye!

Kimine davuldu kimine zurna!
Kimine çeşmeydi kimine kurna.
Saksağan kendini sanıyor turna,
Çöplük kargasından eşim var diye!

Gözlerim görmüyor, gözlükte zorum.
Sönmüyor ateşim yakmıyor korum.
Asılı kalıyor her türlü sorum!
Aldığım karnede beşim var diye!

Armağanlarımı, verdim hediye.
Yalvardı daha dün “ekmek ver “ diye!
Kemikler attım “ ye” diye kediye,
Hırlayıp da gitti, dişim var diye..

Dağlarım vardı ya “ kar ile boran”
“Çifte telli horon” teper de soran,
Bekle sıran gelir, oynarsın sıran..
Davuldan zurnadan peşim var diye..

Dört duvar değil mi nedir ki saray?
Boş olduktan sonra halin şinanay!
Eline batınca iğne dersin : “ ay!”
Kimseye sokmazsın şişim var diye!

Kör olmuş ki talih doktor-ilaç yok.
Şükür Yaradan’a karnımız da tok..
Allah doyursun malı gözüne sok
Zırlama yürü git, işim var diye.!

Günlerim yorgansa geceler yastık,
Yıkayıp gençliği duvara astık.
Kabuk buruyormuş, kartlaşmış fıstık!
Kürkleri kızarmış eşim var diye!

Kimi beleş, kimi, satıyor eti!
Bir gecelik sefa..Nedir gayreti..?
Sokaklara doğru salıyor iti.
Her çorta çöküyor çişim var diye..!

Ayağıma basma olmaz nasırım.
Çelik-çocuk yok ki zaten kısırım!
Bir lokma dostluk ver üç-beş ısırım..!
Güvenme sırıtıp dişim var diye !
- 2013