Bahçeye girmiş gurbetçi gelini
Naneler kokuyor.. tuttuk elini..
Ne anladık ne de duyduk dilini
Yola halı diye taşı boyadık..

Azlıklar, çokluklar ömrü yolacak
Ne kaldı ki elbet bayram olacak
Delik cebe cüzdan koyduk dolacak
Ocağı şüpheli "aş" ı boyadık

Bakmadan cinsine şunu ve bunu,
Geçirdik zimmete tutup ucunu,
Kıvırınca biri sivri burnunu
Gözü çıkararak kaşı boyadık..

Saçımın telini ören gurbetim
Onca yolu yedik bitti hasretim
Ana ocağında hala yetimim
Yanağımızdaki yaşı boyadık

Sokaklar dar geldi düştü duvarlar
Küçük yollar büyük büyük davarlar...
İnsanlık adına yokluklar varlar
Kuma gömdüğümüz başı boyadık.

Arkam dağ, önümde Karadeniz’im
Otuz yıldır yok’um kumdaymış izim..
Neden kavuşmuyor yakamız bizim?
Önümüzde duran kışı boyadık

Ziyan oldu sırrım, paslı gönülde
Ayrım yokmuş karga da bir bülbül de
Nameler dikene... kahır var gül de
Çatlayan toprağı taşı boyadık..

2015