ağıt ağıt aktı fırat göz göz olup ağladı
taşlara kayalara karaları bağladı
bir yudum su yürekleri dağladı

anadolu da doğan yiğit delikanlının adı
ana yüreğinin tükenmez yadı
genç kızların feryadı

bin yıllardır fıratın türküsüne ağladı



gün ağardı bi an önce varmak istiyorsun
gerginsin köpük köpük soluk soluğa ak
coşkunluğun ne güzel öfken ne güzel
annenin ak sütü ile uğurlar olsun
ey fırat


düşün ki yolun zor ve çok uzun
neler var yolunun üstünde bi düşün

hem varabilecekmisin şattül-arap’a
belki sırtlanlar üşüşmüştür leşlere
kuzgunlar tutmuştur belki yolları
belki silinmiştir ayak izleri bizlerin


boylu boyunca kıraç toprakları
yemyeşil fıstık tarlaları
kuşları arıları
aynasında kulları
ve balıkları pulları
köprüleri ve yoksul değirmenleri bozkırın

birdenbire ateş topu
birdenbire kan ve barut
ok ve yay yetim kaldı şahrut

bin yıllardır hasan hüseyin öyküsüne ağladı


ve korkmazgil soyundan bir şair
"gitmek
nehirlerle yanyana
gitmek
nehirler gibi zor
nehirler gibi çetin
nehirler gibi umutlu
gitmek
nehirlerden de öteye
oraya
taaa oraya
o büyük kurtuluşa
yüreğim
yaralı kuşum
topla ve aç kanatlarını"
diye şiir şiir haykırdı.