Alıp götürdü yıllar, hafızamda ne varsa
Beynimde öksüz kaldı, yitirilmiş anılar
Bunlara sebep olan, birde vefasız yarsa
Tek tek hüsrana daldı, yitirilmiş anılar


Sevgi sözcükleriyle, bezeliydi her yanı
Sevinçten dört köşeydi, zevkle gönlümün hani
Şimdi ise harabe, çöküntülerle canı
Diline zehir çaldı, yitirilmiş anılar


Anlamı çok büyüktü, her mısranın her sözün
Söndürürdü, yeliyle, feri kalmazdı közün
Tesellisi olurdu, imgeleriyle özün
Neden kendini saldı ? Yitirilmiş anılar



Düşünceden dağılan, keşke akıl olsaydı
Benliğinde yer kurup, yudum yudum dolsaydı
Sadece kederleri, içindeyken solsaydı
Gamıyla mef’ul haldı, yitirilmiş anılar


Bomboş çerçeve gibi, asılıydı duvarda
Geçmişi silinmişti, yürek yansa da harda
Yoklukla cebelleşip, görünmüyordu varda
Maziyi söküp aldı, yitirilmiş anılar


Nesrin ÖNEM
24 08 2016


Her şey değişti artık geçmişten iz kalmadı
Güneş çiçek açtı bir zaman bulut karardı
Asmalar üzüm oldu kara saçlar kırardı
Yüzümüzdeki çizgilerde kaldı anılar… Nurten Ak Aygen. Teşekkürler sevgili şairem