bir hiç uğruna gönül, yakıp yıktın bendimi
sen nefse kul imişsin, kora attım kendimi…


az dur da bir nefes al dinle ulu sözünü
dara düştün şapşal ayak çıkınca boldan
sen çekte dur cezanı deşme bende közünü
pak yaşam peşindeyim çıkarma beni yoldan

hep gül dermek istersin kim yar oldu ki sana
vuslatın kapısı yok kasvet çektirme bana
al elini üstümden cefa sürdürme cana
pak yaşam peşindeyim çıkarma beni yoldan

senin gözün doymaz ki ne etsem de boşuna
doğru olan ne varsa senin gitmez hoşuna
işin gücün şamata ayak uymaz koşu’na
pak yaşam peşindeyim çıkarma beni yoldan

ben seni bilmemişim yüzü kara ettin sen
günahı zevk bilerek yanıp da kavruldu ten
beni soktun dertlere hiç gün görmedim ki ben
pak yaşam peşindeyim çıkarma beni yoldan

onca koştun aşk için sen hiç gördün mü vefa
kahrolup kavruldun da kimde buldun ki sefa
yeter kop şu dünyadan işi gücü hep cefa
pak yaşam peşindeyim çıkarma beni yoldan

bela mısın şer misin bırak artık yakamı
çok bir içim su için terk ettim ben makamı
bu ömür doğru bitsin yok etme ki bekamı
pak yaşam peşindeyim çıkarma beni yoldan


(23.08.2016) AZAP…