SEN Mİ YALANCI ÇIKTIN
SEN Mİ YALANCI ÇIKTIN
Sözün vardı bu bahar turnalarla gelmeye, Suçum seni sevmek mi,sözünden döndün niye? Bıkmadın mı bağrımı dilim dilim dilmeye, Sevmedin de ne diye yüzüme öyle baktın? Turnalar mı vefasız, sen mi yalancı çıktın? Dönecektin, gurubun en son tülü inmeden, Dönecektin, umudun yağmurları dinmeden, Dönecektin, gözümün son ışığı sönmeden, Küllenmiş yüreğimde bu ateşi sen yaktın, Turnalar mı vefasız, sen mi yalancı çıktın? Saçının kokusunu salacaktın ilk önce, Dinecekti kâlp ağrım, mâh yüzünü görünce, Çalacaktın kapımı, ay buluta girince, Gönlüme sevda diye ığıl ığıl sen aktın, Turnalar mı vefasız, sen mi yalancı çıktın? Hani sendin yağmuru bağrımdaki közlerin, Ne doğdu can ufkumdan, ne de battı gözlerin, Yalan mıydı ey zalim, yeminlerin, sözlerin, Yüreğimi zülfünün tellerine sen taktın, Turnalar mı vefasız, sen mi yalancı çıktın? Dindi kâlpteki niyaz, sustu dildeki feryat, Can kuşum kanatlandı, oluyor tenden azat, Ömrün son perdesini gel, ellerinle kapat, Hani, son menzilime sen uğurlayacaktın, Turnalar mı vefasız, sen mi yalancı çıktın? |
bu gönül masumken yalancı çıkınca oda yalancıyken yakan ağlatan bu durum... kimilerimizin hikayesi böyle. Yazan kalemine yüreğine sağlık.