Her karanlığın bir sabahı var.......
Biliyorum, sabahı sabırla bekliyorum

Karanlıkların umutsuzluğu çöktüğünde
Kendime mutlu şiirler yazıyor
Bağıra bağıra defa defa okuyorum

Yok artık dediğinde sesler
Susuyorum içimi dinliyorum
Başımı öne eğip geçmesini bekliyorum

Olmazların kabul gördüğü yerlerden uzak
Arsız espirilere kapalı duruyorum
Huysuzlara hırslılara densizlere aldırmıyorum

Birilerini üzdüm mü uykularım kaçıyor
Kendime kahrediyorum
Özür dilemek için sabahı sabah ediyorum

Kanıtlar katagoriler kadınıyım
Her şeyi sınıflara ayırıp
Kendi çapında görüyorum

Benim için adlar ve anlamları önemli
Sahibine yakıştırmayı seviyorum
Sayıları adlarına bağlamak hoşuma gidiyor

Çok rüyalar görüyor hayaller kuruyorum
Hayallerle rüyaları birbirine karıştırıyorum
Onların peşinden gidiyorum

Yenilgiden usanmıyorum
Kendimi dürtüyor başkalarını dürtüyor
Sorgulayıp düşünmeye davet ediyorum

Çok eksiğim var itiraf ediyorum
Bana anlayış kazandıran en insan yanım;
Eksiklerim....onları seviyorum

Evet garip bir insanım... bazen
Konuşmam gereken zamanlarda susuyorum
Bu sebepten korkaklıkla suçlanıyorum

Kavga oyunlarına katılmıyorum
Katılmak da istemiyorum
Beni bunun için sevmiyorsanız
Beni listenizden çıkarın...silin

Doğru bildiğim şey için yanlış
Yanlış bildiğim şey için doğru diyemiyorum
Bunun için beni silmek istiyorsanız... silin

Beni benden öte kim..........
Kim beni sürgün edecekmiş şaşarım
Ben çoktan gölge olmaya alıştım
Ben bedenimi inkâr edip gölge gibi yaşarım
Asiye