ZEVCEM

Gözlerim bir güzelin gözlerine değmesin
Feryat figâna boğar arş-ı âlâyı zevcem
Kuşku ve zan altında kendi haklıdır kesin
Pire de olsa deve yapar olayı zevcem

Teşekkür için biri bir armağan vermişse
Aman Allah’ım aman göze biri girmişse
Hele rüyada beni başkasıyla görmüşse
Küser durup dururken bundan dolayı zevcem

Duyduğu her şüphenin mutlak sürer izini
Söküp fırlatır atar taraktaki bezini
İzah etmeye kalksam işin gerçek yüzünü
Sakınmaz hiç lâfını basar kalayı zevcem

Dünyası çocukları bir de yaşlı annesi
Telefon düşmez elden vardır hep bahanesi
Atlar yanına gider az pürüzlüyse sesi
Sıladan döndüğü gün özler sılayı zevcem

Bir zerre bile yoktur tenkide tahammülü
Görülmüş şey değildir kusurunu kabûlü
Beklemez istikbâlde açacak gonca gülü
Zırt pırt “ayrılalım” der, seçer kolayı zevcem

(Temmuz ~ 29.10.2014) – Lüleburgaz

Zekâi BUDAK