Artık şekerli içiyorum çayımı
Hayatın bir tadı olmalı
Televizyon internet nereye kadar
Hayatın bir manası olmalı
Bir gün okuyorum
Bir gün evrenselleşiyorum
Canım sıkılınca açıyorum radyoyu
Nere gitsem acıklı bir aşk şarkısı
Hep yarım kalan sevinç ve gözler buğulu
Kalanlar gidenler yalnızlıklar
Ağıtlar, acılar, acımalar
Özlemler, nefretler
Bu hayat kimden yana
Kim yanar en çok
Giden mi
Yoksa
Kalan mı

Dedi mutfağa gitti

En çok sevdiği şeydi nutella
Çay kaşığıyla başlayıp
Tatlı kaşığı derken
Çorba kaşığıyla bitirdiği
Gözlerini kapadı

Bunu tadarken müthiş zevk alıyorum

Ve sonra açtı gözlerini

Biliyor musun
Koca bir ömrü böyle tatlı yaşayanlar var
Benim için ise iyiki de nutella var
Yoksa hayat gerçekten bayat
Ölü balıklar gibi kokar şehir
Eeee
Peki ya sen de ne var

Dedi

Ben de mi
Hiiiiç
Biraz acı var
Biraz daha acı var
Acı var acı
Duyuyor musun
Herkesin nutellası yok
Acıya banıp yiyoruz ekmeği
Anladın mı şimdi
Bu hayat kimden yana

Dedi öteki