Âminim sensin
Bana şair diyorsun yazdığım şiir sensin,
Mesafeler kar etmez durduğum şehir sensin,
Küçük bir dere gibi aktığım nehir sensin,
Âminim sensin gülüm olmayacak duada.

Yazılmamış şiirim, ben seni biliyorum,
Olmayacak işleri mevladan diliyorum,
Üzüleceksin derken ben zaten ölüyorum,
Âminim sensin gülüm olmayacak duada.

Eğer ki sen mutluysan beni düşünme bırak,
Ayrı yazılmış kader vuslat ise çok ırak,
Bir gün bile görmesem hasta ediyor merak,
Âminim sensin gülüm olmayacak duada.

Sevdamı anlatırken harfler bile ağlıyor,
Kelimeler şaşırır hece onu bağlıyor,
Mısralar kıta olup şelalede çağlıyor,
Âminim sensin gülüm olmayacak duada.

Sevdamın sandığının anahtarı yunusta,
Şiiri yazan değil elbet yazdıran usta,
Ölene dek kalacak bu garip gönül yasta,
Âminim sensin gülüm olmayacak duada.

Halifenin halini kimse anlamayacak,
Bu sevda sır olarak ömür boyu kalacak,
Elbette biliyorum vuslatım olmayacak,
Âminim sensin gülüm olmayacak dua
Halife BOZBAYIR