Yarım qalmış qədəh
........................................
Adını sən qoy...özlədiklərimin
Xəbərin yox
Makondonu “ heç özələmərəm demiştim”
Qəhər dolu şəhəri
Yoxmuş kimi küçəni
Qaralarımı qıran qirmizi gələmdir o ev
Xəbərim yox, nəsini özləmiştim
Sürgün olduğum görültülü yalnızlıqlarımı
Yoxsa, Yalnızlıqlarımın qəbirlərini
Gece yatıb, səhər “eşşek” olmağımı
Yoxsa, yabancılığın qancıq aylaqlığını
Xəbərin yox
Hələ bir gün “pis pisla” olub fəzlə dığırlatmıştım
Xəbərim yox, nəsini özlemiştim
Bəlkə oğuz olub, tanrı mağarasına getmeyimi
Yoxsa, İçimdeki uşağı quyladığım o
Bilməm, bəlkə o çuxuru özləmiştim
İçimde quyladığım şeiirlerimi?
Yoxsa, zəncirə vurulmuş xiyallarımı
Bilməm, bəlkə o qapını özləmiştim
Xəbərin yox
Bir gün o qapıya, Duvarsız qapı demiştim
O Gün “harunla” qaranlığın savaşına getmiştim
Bilməm, bəlkə susğun şeiirler ölkəsi
Tanrı mağarası
Sevgi bağı
Nifrət qaynağı, o sandıqxananı özləmiştim
Xəbərin yox
Orda yüzyıl səni sevmiştim
Orda yalnızlığıml keçmiştim
Yenədə sən....
Sən sekansi dəyiştirirsən
Yenədə sən....
Sən şeiirlərimə terorist gəlirsən
Bilməm, bəlkə səni özləmiştim
Xəbərin yox
Orda ayrılıqdan ölmüştüm
Yalmızlığımı gömmüştüm
Orda ölüb, başqa yerdə doğulmuştum
Xəbərim yox
Paradoksa özəm demiştim
Bilməm, neyə qaranlığın savaşına getmiştim
Xəyallarimin okeani, duzlu çöle çevrilince
Orda yaşam denən çekdiklərimlə
Silgəc olaram deyə hislənmiştim
Bilməm, bəlkə silmiştim
“Xətmşod” demiştim
Hələ bit gün, tanrı ciğalliğini görüb
Beş daşın sonunda tanrının əllərini “mən” qirtmiştim
Dilimi dişimə tutub, mən tarnıyam deməyi susmuştum
Xəbərin yox
Duvardakı yüzərliyə namaz qilmiştim
Sankı, Yağmur daşıdır quraqlığıma
Sankı, təpə gözdür şeytanlığıma
Hələ bir gün, dəli dumrul dolmuştu xəyallarima
Xəbərin yox
Mənə yatmasını gətirmiştir....
Acığımdan hikayəni tərsinə əzbərləyib
Yüzerliyi topla vurub yerə sərmiştim
Isyani dabanlarımda hiss etmiştim
Orda, Ayrılığım zatini öyrənib
Ayrılıq arısı məni sancır demiştim
Xəbərim yox, nəsini özləmiştim
Tanrının qaranlıq yüzü, zəhərləsədə hikayələri
Hikayələr ökeanindan, bir hikayə almıştım
Kərəm olub, qizil almanı əslimlə bölmüştüm
Bilməm, bəlkə yanıxkərəmə qulaq asmıştım
Xəbərin yox
Sən günəşdə çay dəmləyəndə
Hikayəmdə, mahnı mahnı səni çalmıştım
Səni şarkılamıştım
Yasaqları, yasa yasa doğrayıb
Vəhdəte vucudu seyr etmiştim
Xəbərim yox
Zamanı çöplüyə tökmüştüm
Bilməm, bəlkə bir qırpımda, o evə baxmıştım
Bəlkə, şeiirlərimin çöplüyünü özləmiştim
Qaranlığın qara qarqaları, taleyimə əl çəkib
Adımı bütün qara parçalara qazınca
Qaqalı parkda, səni qararalarına
Qaralama çəkmiştim
Bilməm, bəlkə təxtəbəndin düşməsini özləmiştim
Xəbərim yox
Hardan hara gəldiyimdən
Bitdi bitirdiklərim
Adını sən qoy....
Istərsən SAYIQLAMA
Yoxsa, SEVGİ qoy
Istərsən VƏTƏN
Yoxsa, “SƏN” qoy….

ATİLA HUSEYNİ