SEVGİLER VE DOSTLUK (124)

Özlüyorum seni ta yüreğimden.
O mah cemalini göresim gelir.
Ruhum ve bedenim hasretin çeker.
Yollarına güller dökesim gelir.

Bu nasıl gidişti dönüşü yok mu.
Sessiz ve de yalnız yaşamak hak mı?
Hasrete gark oldum yoksa yasak mı?
Hepsini de bir bir yıkasım gelir.

Beyazı görmeli boş ver karayı.
Sebebi nedir ki, açtık arayı.
İstemedim gurbet ve de sılayı.
Bütün lügatlardan silesim gelir.

Bazen hayal gibi boşa dalıyor.
Bazen de düşünce aklı alıyor.
Aleni olsa da saklı kalıyor.
Sözüm olmasa da diyesim gelir.

Renklerde cümbüşü gel de gör hele.
Kırmızı beyazı vermişler güle.
Nedenini bilir olsak da bile.
Bunu da tekraren duyasım gelir.

Gönüldeki duygu hasret duygusu.
Bu duygu aslında sevgi vurgusu.
Dostluğa bir dolgu perçin doğrusu.
Sevgiyi sevgiyle öresim gelir.

Zayi Ozan dertler asla bilinmez.
Göz yaşı göz yaşı ile silinmez.
Uzak yere gidip hemen gelinmez.
Dünyayı önüne seresim gelir.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 11/08/2016 Perşembe
Yayın : 12/08/2016 Cuma
www.edebiyatdefteri.com/siir/1040170/