Susarak hep susarak unutmayı,
Düşe kalka Yaşayarak yokluguna alışmayı,
Güvenerek en yakınına aldanmayı,
Severek çok severek kaybetmeyi öğrendim ben..


Baktığımda yüzünde sevgiyi,
Gözlerinde dunyayı gördügüm
Gülüşüyle cana can katan biri sandıgım
Kalan için,Şerefsizce çekip gitmek nasıl imiş ögrendim ben..

Hep veren olup,hiç almadan
Hoşgöru sınırının üstüne çıkıp
Yerden yere vursada ,yare tutunur iken
Bunca yılın vefasızca atılışını gördum ben..

Her düştügünde el uzattıgım
Kimsesi yok iken,limanı oldugum
Kötü günününde.canına can kattıgımın
Kapısından köpek gibi kovuldugumu gördüm ben..

Umudumu umuduguna bagladıgım
Sevgisinde sadık kaldıgım bekledigimin
Şerefsize 10yıl sonra
Parmagında yüzügüyle beni vuruşunu gördum ben..

Söyle dagların yaban gülü
Şimdi Sen Kime Nasıl Güvenir
Bu tarihi hafızandan kazırsın
Düşmanın olan Dostlarını Nasıl Ayırt eder
Bana Nasıl Kıydınız diye Kimlere Sitemlenirsin
Söyle sen bu ihaneti nasıl silersin...