madem ki
bir nebzecik merhem olunmayacaktı derdime
ne demeye girdin ki
hançer gibi saplanarak bu saftirik kalbime

öylesine sımsıkı büzülür ki yüreğim
hangi zıkkım sindirdi ise bunca acıyı
ayaklarım kötürüm gibi etkisinde hüznümün
öyle bir iç çekiş ki bu
illa ki ebediyete dek taşınacak ömrümce
bir geceyi bir karasını ve hüznümün yumağını

tüm sorumsuzluklar elbet ki kirleri yüklenir
değerler öz kaynağında çürütülür
vurdum duymazlık denen olgusuzluk
ar ve edebi hiçe saymaktadır
gizlilik içinde yalanlarla dolanır kahpenin hası
bu tam bir yüzsüzlüğün resmidir
edepsiz ve hayasızdır harcı

bir bir sır edildi gerçekler toz duman arkası
örtülüyor mahremiyle aşüftelikler
ne çok öğrenilir ne çok bilinir içteki iblislikler
bir ihsan olan insan kalbi Çıfıt la doldurulur
örter bin bir kusuru kirli yüzlü para
ölesiye bir sancıdır kahpece ihanetler

doğruların hep köküne pislendikçe
er kişi tez toprak olur

hücrelerimde kanadıkça acıklı bir sızı
ben yitirdim bu oyunları gördükçe aklımı
taşımak çok zor
ruhumda ki bin bir feryatla içimde ki isyanı
özü çoktan girmiş bile bin bir kılıfa
şeytan diyor ipini şu an koyuver de gitsin
hangi belanın yüküyle inler ise inlesin
özümde saf bir şeyler kalmış
kendi karakterime yakıştıramıyorum umarsızca
ya sonrası sıçrıyorum pattadan yine
bir sabah ezanı boşluğu pişmanlığı ile

bu hercai ortamın kiri pası her yerde
elbet ki çare bulunmaz ki bu rezil derde
tüm yapılanla çarçabuk unutuldu
ekmeğimin tuzu yok hem de oruçlu
ne hikmetse herkeste her an pak ve haklı
her cürümü işlemiş gibi sadece bir ben kaldım suçlu…



(09.08.2016) AZAP…