15
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
1220
Okunma
Birisi sordu bu hayat kahrımı,
Hem de doğru söyle diyerek bana.
Büyüyüp geldiğim sultan şehrimi.
Dönüp nere diye sorarak bana.
Ne oldu bilmem ki birden ünlendim,
Birisi’nin yüreğinde canlandım.
Çabuk havalandım, düştüm kinlendim.
Mal dedi kulağım duyarak bana.
İçi dışı ipek ucuz astarım.
Issız gönüllere konan dastarım.
Boş ise gönlüne girmek isterim.
Demez mi nefsini soyarak bana.
Kimseden gizlemem bugün olanı,
Demedim elbette yalan dolanı.
Sevdayla sulanmış pembe alanı,
Söz ile doldurdu, sayarak bana.
Dedim o tarakda benim işim yok.
Gönlüm tıkabasa tek bir boşum yok.
Dedi, heveslenme renkli düşüm yok,
Gelme ardım sıra , uyarak bana.
zekeriya duman
5.0
100% (18)
Cevap Yaz