Mağrurlanma fani göğe çıkmazsın.
Eşik ol ki sana basıp geçsinler.
Hak’a hizmet etsen gönül yıkmazsın.
Beşik ol ki sana değer biçsinler.

Pervasız yaşadın elde ne kaldı?
İçerek savurdun dil ne tat aldı?
Benzer yaşayanın çulu ün saldı.
Kaşık ol ki senden özlem içsinler.

Mağdurlarda bir gün hava atmıştı.
Yürürken etrafa çaka satmıştı.
El açan görünce geri itmişti.
Deşik ol ki senden cevher seçsinler.

Bir zamanlar gece gündüz eserdin.
Secde yapmayan her başı keserdin.
Bileği güçlüyü görsen susardın.
Köşek ol ki seni sevip uçsunlar.

O sert adımlarla yeri delmezsin.
Yardım isteyene koşup gelmezsin.
İyilik gördüğün kulu bilmezsin.
Düşük ol ki sana selâm saçsınlar.

Benzerin kalmış mı çevrene bir bak?
Ölmeden bir sevgi meşalesi yak.
Dursunî yeterli beş metre şayak.
Âşık ol ki sana kucak açsınlar.

Dursun Yeşil - 2008