Ben yüreğimde senin için güzel duygular beslerken
Hiç beklemediğim bir anda
Dikenli yolların başlangıcında buldum gözlerimi
Umudunu yitirmiş bir halde
Hayatın içinde çırpınıp durdum
Sert esen rüzgarın itmesiyle
O kırmızı çizginin dışında buldum kendimi
Sorgulamadan neler olacağını
Bir karanlık gecenin sessizliğine
Astım umutlarımı
Kimsenin bilmediği, tarifini koyamadığı
O içimdeki sızıyı ortaya çıkaramadım bir türlü...
Sen ki uçurumun kenarındayken
Uzatmadımmı ellerinmi
Koparırcasına kavrarken bileklerimden
Bırakma der gibi bakıyordun gözlerime
Sonra hayallerime girdin
Hayal ile gerçek birbirine karıştı
Su gibi akıp geçen zamandan
Haberi olmayan günlere cesaretimi bıraktım.
Ama
Sana karşı kendini savunamaz hale geldim
Kanatları kopmuş bir kuş misali çırpındım
Akacak olan gözyaşlarımı
Önceden sezemedim
Gözlerim umursanmadan geçen zamanı
Görmemeye ant içmişti sanki

Duyamazsın artık
İçinden bir ses adını haykırıyor
Bunca senelerdir duymadığım gibi
Seven bir yüreği acıttığın gibi
Haydi şimdi yok ol dünyamdan...
Savurabildiğin kadar
Gücünün yettiği kadar
Uzaklara savur benden parçalarını..
Bende olmayan cesarete sahipsen
Sonsuza kadar
Geri gelmeyecekmiş gibi savur kendini..
Y.szgn