3
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
932
Okunma
Ve sen
şimdi çam dallarının gölgesinde
Uzanırken kendi ağırlığınla hücrende
En içinde
Nereyi hangi düşünceyle kuşatıyorsun
Kirpiklerin kımıldanışıyla
Sarıyor pörül pörçük güneş yüzünü
Bir gören varmıdır
Ya da duymuşmudur
Bağrında uyuduğun toprak
Ve ben
Uyanınca anlıyorum zamanımız eksik
Oturdum en dertli çocukların
En şefkatli yalnızlıklarına
Yan yana taşlara basmışlar
Gamzelerinde yağmur
Gülüşlerinde çamur
Yabancı kaldık iki insan mesafesindeki
Aşkı heybesinde taşıdığımız kalplere
5.0
100% (1)
Cevap Yaz