bir güneşe meftunum ay çiçekleri kadar
hep sana doğru dönük ve mahzun durur yüzüm
çiçek gibi takarak gönlüm tahtını adar
meftun aşıklar gibi hep seni arar gözüm


canı gönülle tutkun bir aşık mecnunum yar
döküldüm tüm yoluna kavuşamamakta var
sensiz geçmez geceler gelip de sıcacık sar
sabır takat tükendi geçmiyor kalbe sözüm

hani bitmezdi sevgin ne çabuk geldi firak
dönmez denenler döndü senin yolun mu ırak
yürek yandı kavruldu gel artık küsü bırak
hani zaman ilaçtı kül oldu gitti közüm


özleyen koşar derdin ateş düştü gelmedin
dört bir tarafa birden haber saldım almadın
ömrüm bitti bitecek göz yaşımı silmedin
sanki de bir Kerbela kavrulup gitti özüm


dön ki dinsin bu hicran hayat çekilmez oldu
bitsin artık hasretlik gönlüm sararıp soldu
yokluk çeker geceyi aşkın zamanı doldu
umuda kezzap dökme bulanmasın saf dozum
*

yokluğun ayaz gibi çarptı gönlün seline
gel ki dinsin bu hasret kapılayım yeline
çağlayıp aksın vuslat sarılayım beline
tüm hayat bitmedi ya elbet bulunur çözüm


(27.07.2016) AZAP…








can dostlardan inciler...

Sözümü dinlemedin, oldum sensiz perişan
Acı belli oluyor ömrümde kaldı nişan
Son demlerin sonunda bari yaşasın hazan
Yalvarmaktan utanıp kızarıyor bak yüzüm... Sezai KAYA