Duvarları çöküp de sıkışık kaldığımda
Sarar dört bir yanımı, rahat bırakmaz hüzün
Bağlar elim kolumu, hüsrana daldığımda
Öyle yakar canımı, rahat bırakmaz hüzün


Kurtulmak istedikçe, kedere sırtı dayar
Sanki anlaşmış gibi, nedense derde kayar
Bilirken hederimi, birde görmezden sayar
Dondurur tüm kanımı, rahat bırakmaz hüzün


Karmaşıktır duygular, içinden çıkılmayan
Kurcaladıkça beyni, maziye tıkılmayan
Zırh duvarlarıyla, kaplanmış yıkılmayan
Gösterirken sanımı, rahat bırakmaz hüzün


Lal olmuş dillerdeyken, ne anlamı var sözün
Hüküm süremez iken, kan çanak olan gözün
Zaten çınlar kulakta, zafer şeklinde özün
Zevkle çalar çanımı, rahat bırakmaz hüzün


Geçmişe uzandıkça, yaslandığım cefayken
Gözler önünde ise, sürmediğim sefayken
Ömrümü çürütense, karşılıksız vefayken
Belli eder tanımı, rahat bırakmaz hüzün


Nesrin Önem
26 07 2016



Kirpiklerimin süsü demir atarken kanda
Fecrin ayak sesleri düşlere atmaz sonda
Sekizlerden Beşlere gecenin hükmü onda
Tez getirir sonumu rahat bırakmaz hüzün ....Celil ÇINKIR Teşekkürler değerli usta kalem


Azalır sanmıştım ben zamanla alıştıkça
Fena yakar canımı damarda dolaştıkça
Ben yeniden onarıp yapmaya çalıştıkça
Yıkar gönül hanımı rahat bırakmaz hüzün ....... Murat meral Teşekkürler değerli kalem dostum