0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
433
Okunma
Sevgi dolu bakışları herkes gördü,
Kahverengi gözlerin kimin oldu şimdi,
O eski aşk çocuğu;
Sıkıştıkça şiirlerine sarılırdı,
Sarılıp uyudu, uyuttum.
Oyunlar oynardı kendi kendine,
Delirdiği çayırlıklarda,
Sıkıldı mı bilmiyorum,
Büyüdü, büyüttüm.
Ellerine, herkes dokundu,
Kirpiklerine rüzgâr hariç, her şey değdi,
Üzüldüm;
Boşlukta bekleyen hayallerimin üzerine,
Gözyaşlarım yağdı,
Devrilmez bir dağdı ya bu bendeki,
Kimi getirdiysen,
Yol yaptı içinden,
Eğildi boynum, eğildi,
Eğildim, kambur oldum,
Bunun adı ne sevgi, ne aşk, ne vicdan,
Hiçbir şey değildi,
İsimlendiremezdim.
‘Parçalandım, dağıldım, etraftayım’
Diyemezdim,
Hani olurda, ararsa gözlerin,
Evinin yakınlarındaki,
Issızlıkta bırakıp,
Zincirlediğin,
Rutubetli duvarın,
Yanındayım.
5.0
100% (2)
