15
Yorum
33
Beğeni
5,0
Puan
1683
Okunma

Ömrü biçilmeden
Kimse tanımadı yalnızlığı...
Mutluluk seğirdikçe kalemim
İnceden bir hüzün dağılırdı
Kimse anlamazdı
S/özü ağlardı şiirlerin...
Tebessüm etmeye zorlanırken
Bu yaman haykırış
Bu karanlık çok fazla bir bedene
Boyun eğdikçe kadere
İncelen ensem hep çatırdadı
Kaç zamandır güneşim kayıp
Tek kişilik kızıl bir hüzne gebeyim...
Her batan gün terkedilirken karanlıga
Sararan koynumda bir virgül daha üşüdü
Kökümmü filizlendi acıya?
Sökün çıkarın beni yadırgadığım bu yerden
Amansız bir kısırdöngü kemiriyor aklımı
Son yaprağımda düşmeden
Benimsediğim
Anımsadığım yerlere gömün beni
Susuzda hayat bulurdum ben...
Ayfer Aksoy
5.0
96% (25)
4.0
4% (1)