kandığımız kadar masum
kandırıldığımız kadar suçluyuz
mutluluğun yolun da oruçluyuz
ki sana ateşi ve ihaneti borçluyuz


kal kali
bu sükunet ölüm hali
ayrı ayrı demiştin dünyalarımız
anlık bir yol hikayesi ayrılığımız



çınarlı dağından ulu çınarı
kızıl kıyamet kökleyip sökercesine
uzunca bi dikeni canhıraş nefesine
yırtıp adem elmasını çekerercesine

kalırdı hep acılar içinde varsıllığımız



and olsun ki dedi allah kaleme
ayet ayet dursun sözüm aleme

"hasbinallah ve nimel vekil"



insana dair arsızlığımız
kuru geven dalı hırsızlığımız
yaşamaya aç kaldı umarsızlığımız
her şerde bi hayırdı yanmışlığımız



hep hazırlıksız yakalandık azraile
ihtiyacı yoktu onun delile
ruh ne zaman çağrılsa
ellerin ayakların dolanır dile
küsme
ne söylenebilir ki ölüme
hele de kader yazan kaleme

andolsun ki dedi allah aleme
yaşayanlar bir gün ölür elbette



elbette yetmez
günlük güneşi anlatmaya
sonrasına uzun yağmurlu günler yetmez
hatıraya karışmış dün bu gün ve yarından
kanat çırp, seher yeli öpsün yanaklarından
su gibi serin geç koyaklarda gökkuşağı altından

mevlâ’m ayrılık vermesin dünyada gayrı ölümden