Yine şiir yazmaya başladım
Uzun zaman oldu şiir yazmayalı
Içimde kalmıştı tüm duygularım
Içimden korkuyu hiç atamıyordum
Zorluklar takıp ediyordu adım adım
Suskun yüreğime eşlik ettim epeydir
Ben sustum
Kalemim sustu
Yüreğim sustu
Şiirlerim sustu
Birden aklıma sen geldin
Işte iki satır yazmaya başladım
En ağır bombalara maruz kalmış topraklarda
Bir lokma ekmeğe muhtaç aç çocuklar gibi muhtacmışım sana
Onların hayata yok oluşuna attığı çığlıklar kadar
Ve bende çığlık çığlığa sarıldım kalemlere
Uzun zamandır unuttuğum şeyleri birden aklıma geldi
Senin bile bilmediğin kadar saklı içinde sen ben olan
Içinde şiir yazacak kadar hasret olduğum duygular
Attım kendimi bembeyaz sayfalara
Yazdıkça yazdım
Birer birer doldurdum sayfaları
Bendeki bu duygu soğumadan
Ve sen henüz daha çekip gitmeden yüreğimden
Sana şiirler yazdım ellerimle
Bu satırları yazarken gözlerine bakmak isterdim
Aşk dolu sesim
Sözlerim
Ve kelimelerim
O yaşanası hayat dolu gözlerine okurdum
Gözlerinin rengi saçlarının kokusu
Alev dudakların narin ellerin
Mutluluğa giden kapının ardına kadar açılmasıdır sana dokunmak
Belki bir daha görmem seni
Belkide anlamadın bile seni sevdiğimi
Görmedin seni görünce titreyen ellerimi
Oysa hep aklımdasın
Düşlerimde hayallerimde yüreğimde
Oysa senin haberin bile yoktu bunlardan
Ilk elimi tuttuğun an
Gözlerine bakınca diyar diyar dolaştığım
Elimi bırakmayacağını sandım
Suçluların mahkemesini beklediği gibi bekleyeceğim seni
Bu sana son sözlerimdir
Allaha emanet ol
Kendine iyi bak.....