Gerek kalmadı artık son halimi beyana;
Anlatır bitmişliğim dilimden anlayana…
Toprak toprak bağrında yatmanın vakti artık;
Hayalleri düşlere katmanın vakti artık…

Çoğalan hasretlerim son nefeste hiç olsun;
Gözüm açık gidersem yazdıklarım piç olsun…
Vur başını taşlara kan aksın oluk oluk;
Neşter keskin bakışlı dermanın rengi soluk…

Hani nerden başlasam sonu gelmeyen satır;
Bütün şehir her cadde hep seni hatırlatır…
Unutsam dediğimde gözlerin ah gözlerin;
Konuşmadan döküldü bakışından sözlerin…

Ayrılık katarından gidişeydi biletin;
Bıraktığın bu bende can verir emanetin…
Vuslat vaktini bedenime saatler;
Her günün sabahında vaatler hep vaatler…

Dümensizim, sensizim kaybettim pusulamı;
Kaybettim şu aklımı sakladığım zulamı…
Karanlıkta büyüdüm ışıkları yakmayın;
Her yanım siyah benim neden diye bakmayın…

Şu bendeki şanssızlık bedevide yoktur be;
Dört yanlışa bir doğru hakikaten çoktur be…
Ne zaman bitecekse bitsin artık savaşım;
Ve öldürsün kendine yürekteki telaşım…

Duyulmayan sesime bitmeyen nefesime;
Dar geldi gönül dağım şu küçük kafesime…
Hiç bitmez dediklerim tükendi gecelerde;
Sevgi dolu sözcükler can verdi hecelerde…

Kör kuyular içinde topallayan umutlar;
Ve bitmeyen çabalar ve bitmeyen komutlar…
Yalnızlık adım adım kan kardeşim mübarek…
Nasıl tebessüm etsin kanadı kırık melek;

Ali ALTINLI – 21.07.2016
Saat: 23:57