iyice çirkefleştim
biliyorum.
çayı kahveye denk sayana da
şarap yudumlarken rakı muhabbeti yapana da
sinir oluyorum git gide..

asiliğim vuruyor pencereme
tık tık diye,
bazen de yoklar gibi
bir belirip bir kayboluyor
çıkıyor zıvanadan
o da belli ki benimle

...
dokuz yaşımın acizliğine bağlıyorum
bu gel gitleri,
felaketler sarıyor kemiklerimi
boğuluyorum
boğuluyorum,
duyun beni!

annemin kanayan dudaklarını öpüyorum
her gece
gözyaşları.. yemin olsun
düşman ediyor mor renge..

susturamıyorum...
içimde küçük bir kız çocuğu
ağlama ağlama..
ah kahretsin !
ağla..
geçmeyecek diye diye

fikrimde bir lanet fırtınası,
yağıyor ..
yakın uzak demeden
herkese...

çürümekte sevgim
çürümekte ümidim..

oysa ne deliydi yüreğim,
kainatı saracaktı
ümitli sevmelerim!

annemin beş vakit sevdasına
kulak veriyorum/,
geçecek geçecek diyor
annemi ve beni yaratan!
geçmiyor..

onyedi yaş kimsesizliği
kırarken belimi,
birşeyler geçmiş, geçmeye yakın derken
gençliğime değiyor
elemin elleri..
fütursuzca kemiriyorlar etlerimi

bir vakit koynuna gireceğim adam
düşüyor hatırıma..
korkuyorum!
dokuz yaşımın annesi gibi..
kilit vurulmuş bir kapı..
ve kirletiyor tenimi
kemerin kamçıları!

gün ağarırken unutuyorum
sessiz çilemi
haykırıyor dünyaya ,
umut umut diye!
umut içimde bir serseri..

aş indiriyorlar gökten,
yağmur dökülüyor göğsüme göğsüme..
umut diyorum,
umut yok diyor!
elemin dili..

günahkar isyanıma açtırıyorum ellerimi,
duymayanların,
duyanından istiyorum her dileği
geçecek geçecek diyor
annemi ve beni yaratan!
duyuyorum...

yirmi üçe vuruyor ,
geçmeden yaşım
anlım ak, yüreğim kara..
zindan oluyorum,
kim değinse yarama..

alternatif tıpa dayıyorum ağrılarımı
iyileşemiyorum..
kesem de bol değil hani,
sigorta şart!
yoksa tedaviyi unut diyor,
birileri..

itiraz ediyorum her denilene,
çığlık çığlığa yanaşıyorum...
bir kağıt, bir de kaleme..
mürekkep enjekte etseler
geleceğim kendime!

lakin;
vermiyorlar izni
dillendireceklerime...
şikayet ediyorlar ,
şikayet ettiklerimi...
herkes bir kalıp buluyor,okudukça

kimse anlamıyor
kimse yanmıyor yangınıma

susturuyorlar,
çıt demeden çenemi..
doymadılar onlar,
vuruyorlar kalemimi..
umut diyorum,
umut yok..
umut içimde bir serseri!

anne ne olur,
yazdır beni...

..