Bilmem gülün küskünlüğü banamıdır
Cehennem ateşi yüreğimde barınır
Bilmem nazlı yarin ettiği revamıdır
Teslimiyetim ateşi aşka Azmıdır

Düştüm ateşi aşka gönlüm kül olmadı
Bükülmez bileğim büküldü aşkın Elinde
Ferman gezer nazlı yarin sevda telinde
Aşkın alevli bağrında yeşeren gül solmadı

Vurdum gönlümü olmazlara olmadı
Yar gelip halimi hiç mi hiç sormadı
Yoldaş olmadı bana hiç yar dediğim
Sesim yankılandı mahşer yerinde

Boğuldum deryada damla suya hasret
Vuruştum kendimle solgun baharlarda
Yollar uzadı günler azabım oldu her anda
Ateş içinde kül soldu ömrüm harap oldu

Ateşi aşka kendimi vur eyledim
Bembeyaz düş ile vuruldum
Vaktim dolmadan tükendim
Aşkı yüreğimde kefenledim

Gönül kalesini aşk fethetti
Dikti bayragını yüregime
Sır içinde aşkla gizlendi
Ateşi aşkla hüküm verdi

Haykırdım varlık içinde yoklugu
Bulmak istedim sırrı varlıgı
Tebessüm etti hayat esirgedi
Gel mezarda bul kendini