Aç karınlarımızı
İki şiir
Bir dilim kepek ekmeği ile doyurmalıydık
Evde iki evsiz gibi yaşarken
Sokak bizi çağırıken
Köpek gibi içip çıkmalıydık oralara
Üstümüz başımız yama olmalıydı
İçimiz dışımız yara bere
Gece suskunluğu
İki yudum şarap
İki yudum heves
İki yudum serzeniş
İki yudum hayalet
Ama,ama henüz çömez.
Karnım gurulduyor
Gurur duy
Ey Lenin
Tek dilim kepek ekmeğimin yarısını
Bir köpeğe verdim
Sonra bir şarapçı ile tanıştım
Köpek gibi içtim yine
Köpek oldum.
Kuyu sessizdi
Kuyu harabe
Taş üstünde taş bırakmıştı hükümetler
Kuyu, huyuna suyuna gitmişti bir aristokrasiden kaçmış kölenin.
Yine aç kaldık anasını satayım
Yutkunamıyorum bu fiyakalı tekliğimle
Sus. Sakın konuşma.
Dinle.
Dönüyor asiller
Saklan köle
Karnımız aç
Kepek ekmeği bitti
Bir sen kaldın
Bir ben
Bir siyah
Bir beyaz
Biz.
Haydi satranç oynayalım seninle
At ve fil buldum gökyüzünde
Ölürsek eğer
Tanrı şah çekecek
Mat’rakı
Günahız biz
Saklanalım köle