acıların ifade edildiği sımsıcak bir damla
bazen dışa vurur hüznün aynası, bazen içe dönük ağlamaklı bir keder
bazende yüklersin bir selamı, seher yelinin kanatlarına...
götürsün diye sevgiliye,nefsimden mülhem gözyaşım,
ve......duygu yükü hassasiyetim, kırık gönlüm, derbeder...

.........
yinede değişmem iç dünyamdaki hüzünlü baharı
varsın dağılmasın,eksik olmasın bende hicran sisi
bu buğu, bu hicran damlasıdır ki; söndürmesin ateşi
şu dünya mutluluğu bil ki,ötelerin olamaz bir zerresi

.........
biliyorum,ben kendi hüznümü sevenlerdenim
ve hüzün yüklü damlalarda göz yaşım olur.....
biliyorum,öldürmem asla içimdeki öz benliğimi
biliyorum,insan kalabilmek gerçekten, çok çok önemli

.........
sen,yüreğin ızdırap yüküyle titreyen, bir yaprak gibisin
ve dışarıda farklı bir dünyasın içeride bambaşka bir alem
çöl serapların da seni aradım mecnun misali şiirim diye
halbuki uzağa gitmeye gerek yok,ruh ve beden kalbimdesin

.........
omuzlarımda nadide yükümdür taşıdığım yalnızlık
gönlün hangi mevsimde senin? hep kışta mı yüreğin
sensizliğin gölgesinde üşüyen, bir çiçek saklı kalbimde
hani güneşimsin desem sana, ısınır mı yüreğim?

............
hasılı kelam; her bayram,
ruhumda oluşur bir nuh tufanı ve dev dalgalarla istiladayım
ey nefsim ağır bastın, şimdi yürek baharım renksiz,araftayım
ve her bayram içimde bir ezginlik, başımda vuran bir tokmak
düşer benden;her bayram, kalbimi yırtan ve acıları çizilen bir yaprak...
yusuf erdoğan