4
Yorum
18
Beğeni
4,9
Puan
1010
Okunma
herkes öldü deyince şirke
herkes ölüyor deyince sıraya giriyorum
yüzümü astım
kısa bi ipti kalın
ey esirgeyen
ve bağışlayan allah
bahar geldi
kamaştı askılı pantolunumun cepleri çiçekle bir
islimlendi yine ayağımın altında
paslı çivi gibi duran tiren
alsan gözüme ören gibi asılan ağırlığı
epelek sepelek bi gidiş tutturmuşum
bi de her istasyonu bozgun sanmasa gözlerim
ilerde az daha ilerde deyip kandırıyorum
ha pişti ha pişecek kazanda kaynayan taş
doyacak annemden sakladığım
lirik çocukluğum
külliyen bitecek bu zerdüş telaş
5.0
89% (8)
4.0
11% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz