Aşkına yaratmak için her iki cihanı,
Kün fe yekün emriyle aleme ferman düştü.
Eşsiz bucaksız o kainatı korumaya,
Azami gayret ile bizlere derman düştü.

Taksimatı yapmış yaradan kulları için,
O yaratmış varlığı kimine aman düştü.
Varlık bolluk içinde yüzerken birileri,
Kimilerine de sadece bir saman düştü.

Kimileri cepleri delik halde gezerken,
Kimilerine de saltanat ve umman düştü.
İlke hak adalet sadece sözlükte kaldı,
Zalimlere nice dalkavuklar hâmân düştü.

Düşman bir mi sanırsın kuşatmış dört bir yanı,
Dost sandıkların hep mezarını kazan düştü.
Nice masumların başına ve ocağına,
İkiyüzlü zalimin attığı havan düştü.

Analar gün sayar yavrusunu görmek için,
Gelen haberlerle yüreklere hazan düştü.
Kim kiminle ne için çarpışıyor bilinmez,
Müslüman kardeşin toprağına efgan düştü.

Terketmiş vatanını canı evladı için,
Kardeşlere ensar olmak için zaman düştü.
Hor görme belki bizim de başımıza gelir,
Bakıp da ibret almak için imtihan düştü.

Aynı evde anne baba hepsi bir alemde,
Ağızda olan sözler şimdi karından düştü.
Evvelce İsmail’ler ataya baş verirken,
Şimdi İbrahim’ler evlatlara kurban düştü.

Her dediği yapıldı, istediği alındı,
Oğlan kız ana babasına bir akran düştü.
Yediği önünde yemediği arkasında,
Zamane çocuklarına hep bir küfran düştü.

Biz dost sandık her sofrada oturduğumuzu,
Şeytan hilesiyle sinelere evran düştü.
Bizi bilen bilir bilmeyenler gerçek sanır,
Kaderime bir deli divane Kenan düştü.

Zannınca tüm işleri doğru vicdanlar rahat,
Haksızlık yapan onlar bize de beyan düştü.
Ne yaparsan yap görünüşte kazanan onlar,
Çaresizlik içinde tenlere çıban düştü.

Ak mı kara mı öteki alemde görünür,
Tertemiz biziz sanırken onlar saltan düştü.
İnandık teslim olduk Müslümanız çünkü biz,
Her başa gelene sabır ile İman düştü.

24/06/2016
ESKİŞEHİR