-Şiirleri., her zaman titretecek bir yürek bulduğu için ölümsüzdür şairler…

/bir kütüphanede okurlarıyla buluşacakmış.., önümüzdeki günlerde
mürekkebi taze afişin üstünde böyle yazıyordu.., fosforlu harflerle
oysa biliyordum ki o şair çoktan ölmüştü uzun yıllar önce,
belki on yıl., belki daha da önce/

(nefesimin çıkmaya yetmediği bir karanlık yokuştan inerken)

kör gecenin içinde., duvar boyu bir afiş kılığında çıktı önüme
kaleminin ucunu sivriltiyordu., dilindeki en keskin sözcüklerle…
benimle göz göze gelince birden., gülerek uzanıp afişin içinden
kalemin sivri ucuyla şöyle hafiften.,
bir dokunuverdi ki yüreğime…
-Allah sizi inandırsın içim titredi-
işte o an anladım ki ancak bir şairin.., böyle olur meydan okuması ölüme…

.....,

-Gerçek aşklar., yüreği titreten her şiir sevgiliye adandığı için ölümsüzdür…

/o günü beklemeden rasgele bir kitabını çekip aldım kütüphanemden
ve sanki her biri sana yazılmış bütün şiirler fırlayıp çıktı kitabın içinden
dedim ya hepsi sana., sanki benim yüreğimden, dilimden,
gözümü sana açtığım., ilk günden/

(şehrin ışıkları yanar., başlar yeniden aşkın sonsuz mevsimi)

canlandı birden., karanlığımın içimde süngülediği bütün kuşlar
çırparak kanatlarını., külleri tüten duygularımın üstünü açtılar…
yüreğimin burçlarına diktiğin bayraklar., öyle dalgalandılar ki
fırtınaya tutulmuş denizlerdeki gibi.,
nasıl sarhoş oldu yakamozlar…
-gece boyu sana şiir okudum biliyor musun-
çünkü biraz da şiirlerle beslendikleri için., ölümsüz oluyor gerçek aşklar…



Cevat Çeştepe

Şiirleri., her zaman titretecek bir yürek bulduğu için ölümsüzdür şairler... Gerçek aşklar., yüreği titreten her şiir sevgiliye adandığı için ölümsüzdür...