Bakma bana uzaklardan, el gibi
Çok yakınsın sazımdaki, tel gibi
Gönlümde yeşeren taze, gül gibi
Çatma kaşlarını, gül benim yarim

Rüzgarım olup es, gönlüm serinlet
Sazımda name ol, yürekler inlet
Bülbül gibi şakı, sesini dinlet
Uzak durma yakın, gel benim yarim

Hüzün verme, acı verme, ağlatma?
Sevmesen de, mazimizi unutma!
Hatırla! verdiğin sözleri, yutma
Akmasın gözümden, sel benim yarim

Bülbül olur, dallarında öterim,
Aşk arama, kız ben sana yeterim,
Sensiz var ya! bir ölüden beterim,
Öldür olma bana, el benim yarim

Mecnun" muyum? Kerem"miyim? sor hele
Derde düşmüş verem miyim? sor hele
Rüzgara kapılıp, son bir gayretle
Aşkınla savrulan kül, benim yarim...

Bekir’in dileği bir sensin haktan
Ne diyeyim unutmuşsun sen çoktan
Bir kuru selamın gelse uzaktan
Olmaz mıyım sana kul benim yarim