Belki toy umutlardaydık
Sevdaya attığımız ilk adımlarda biz.
Sanıyorduk sevda birlikte ölmek
Bir avuç toprağa birlikte gireceğiz.
Belki ilkbaharda açan çiçekti sevgimiz
Yabancıydık bilmiyorduk ki
Hazan gelecek.

Sabah güneşinin gülüşüne aldandık.
Aklımız bir karış havadaydı
Bilemedik her sabahın sonunda gece çökecek.
Melek dokunuşlu çocuktu umutlarımız başlarken sevdamıza
Nerden bilecektik büyüyecek kirlenecek.
Ana kucağı sanıyorduk sevdayı.
Hiç hesap etmedik büyüyeceğiz dar gelecek.

Belli ki;
Biz sevdayı ölüm döşeğindeki ihtiyar yüreğinde yaşadık.
Kıyameti yakın bir dünyada tanıdık.
Belli ki uçurum kenarlarında çiçek güzelliğinde açtırdık.
Rüzgar dese kopardı,
Estirdik rüzgarları koparttık.
Biz ne kördük be temelini atarken
Neden ikinci sınıf duygularla kurduk sevdamızı.
Kimden neyi çaldık yağmaladık.
Kimin içi yandı ki
Bak biz yandık.

Diyorum ya biz adam olamadık.
Vebali ikimizin boynuna.
Bir güzellik ti sevda doyamadık
İkimizde toprak ola.
Ulan tertemiz yüreklerimizi talan ettik yaktık.
İkimizin de yüreği beş para etmez.
Biz sevdayı yaşatamadık.