Yükseklerdeki anlaşılmaz saf göller..
Lotusların aynasımıdır bahar?
Yansıma kadar gerçek.
Gerçek kadar yansıma..
Bulut, bir şok levhasi gibi karşımda.
Karmaşa.. karmaşa..
Somut sa silik bir rüya.
Leğendeki çığlık ne dedi..
Başını kaldır O, na. O, ise sana.. sen ise O, na..
Beyni kaşınıyor kördüğümün.
Bilmecenin arkasında pencere... zaten açıktı... hep..
çığlığın sessizliği kadar ferah. Gariplik kadar ulvii, açıklık kadar kapalı. Kime kapalı?
Lotuslar sende bir somut..
lotuslar saf. Lotuslar hain. Unutmak kadar hain ve yalancı.
Gözü bağlı yargıçlar dolaşırken sahtelikte,
çocuklar yok oldu kaosun beyninde.
Karmaşanın saflığı ne de açık..
kalbinde büyüyen tek nokta, ve susan karmaşa..
sessiz lotuslar zaten sessizdi.. açık bir kapalı, flu bir bilmece..
illuzyonlar dans ederken ruhumda, silik şarkılar söyler yalancı
lotuslar. Kimin icin gercek? Kimin için yalan? (Ismihan meryem)