Sarı çiçek!
Kimi zaman gözümün önündedir yüzün
Yeşil fırça gibi çimenler arasında
Kimi zaman yüzünden düşer
Yıldızlar yanıp söner gözlerinde


Şile bezi giyinmiş tiril tiril
Bir deniz kızının elbisesinde nakıştır minelerin
Tutkulara açık çıkmışçasına
Güneşin altında o göksel görüntün
Tatlı uyumun ıssız yerlerde dolaşır eteklerine
Güneşli günler
Ve yamaçlarında tepelerin
Ve geceler suskun yıldızlar altında.



Duyamıyorum o ıtırlı güzel kokularının geldiğini
Çiçekli kırlardan ne kentlerin çiçek koktuğunu artık
İlk baharın yeni derlenmiş çicekleriyle donanmış
Günleri uzaklaştı
Her şeyden habersiz kız çocukları
Gül bembe elbiseleri içinde yazı karşılakmakta
Apak yumuk ellerini güneş kavurmakta derilerini
Ve çimen gibi kirpiklerine basıyor yaz sıcağı
Güneşin parmakları dolaşıyor her bir telinde
Tıpkı, enstûrmatel bir müzik ritminde kirpiklerin ucunda
Piyanonun tuşları büyülü bir gün ışığı dolaşıyor

Sakla içinde karşılıksız sevmeleri
Hiç aklımdan geçmemişti şimdiye dek!
Neler esinlediğin düşünceme
Senin yaprakların bir kuş kanadı gibi sarı çiçek!
Karanfiller, güller misali
Bilemezsin ne yaralar açtığını
Ne ölçüsüz aşk,
Ne yoğun duygulara
Neden olduğun yüreğime;
Ve hiç bir zaman anlayamayacaksın..


Sarı çiçekler öldü vakit haziran
Kapadı gözlerini bir rüzğarın önünde
Sürüklenip gitti polenleri
Belki yine bir başka baharda gelecekler
Kaçıp gitmediler ise kırlangıçlar gibi başka ülkere
Ve sonsuzluğa.. Meleklerin yanına..


Övün övünebildiğin kadar
Anlat önüne gelene bir tek sana eğdim
Bu dik duran başımı
Ve bir tek sana açtım
Bu ele avuca sığmaz yüreğimi;
Bir de gök kubbe de ay ve yıldızlar gördü
Ve tanrıya açılan avuçlarımı
Rengimin kaçtığını sen bile farketmedin görmedin hissetmedin
Bir bahar düşünün içinde!!



Sarı çiçekler göçüp gittiler kırlanğıçlar misali bir başka ülkelere.....


Nurten Ak Aygen
20.06.2016