Ne gelirsin yanıma, ne de çağırıyorsun
Bu tutumla hayatın tadı tuzu kaçacak
“Ben bir halden bilmezim”, diye bağırıyorsun
Gönül bir kuş tuttuğun, ellerinden uçacak


Bir varsın çokça yoksun, nesin, kimsin, nerdesin
Aramaktan yoruldu, fikrim, gönül gözüm de
Adın, ruhun, cisminle, benden uzak yerdesin
Bulamadım bu hale, geçer çare, çözüm de


Ellerimden tutacak, gibi uzanıyorsun
Sonra terk ediyorsun, sonu gelmez boşluğa
Acaba bu tavırdan, neler kazanıyorsun
Unutma ki bu haller, sebeptir nahoşluğa


Candan sevsem de seni, ne yazık ki hüzünle
“Seviyorum” demene, inancımı yitirdim
Güven yaratmıyorsun, dilin, fikrin, gözünle
Artık umut etmeyi, düşüncemde bitirdim


İstersen git uzağa, hem de yıllar öteye
Böylece daha mutlu, olacaksan, hiç durma
Sevdalarda yer olmaz bunca vahim hataya
Ne sen eziyete gir, ne de gönlümü yorma


Sımsıcak bir bakışla biz aşina olmuştuk
Demiştim ki “işte bu, aradığım ruh eşim”
Mutluluk özleminde, coşku ile dolmuştuk
“Bunca seneden sonra ilk kez rast gitti işim”


Önyargılardan uzak sevmiştim seni, lakin
Bilmedin ki ey güzel, bu duygu sana mahsus
Acaba çok mu safım, diye düşündüm, sakin
Anladım ki bu haller, insan olana mahsus



10.06.2016