Çiçeğe ermeden kırılsa dalım
Dağların ardına çevrilse yolum
Yansam ateşinde kalmasa külüm
Sen canıma “can”sın, vazgeçmem senden


Ben bir pervaneyim çevrende, çarkta
Dönüp duruyorum ateşten arkta
Savrulup kalsam da, cenupta, şarkta
Damarımda “kan”sın, vazgeçmem senden


Uykular bölünse bitmese gece
Derdimi dökmeye yetmese hece
Virane hanemde tütmese baca
Gönlümdeki “han”sın, vazgeçmem senden


Bağrıma dertleri basıp da taştan
Biçare aklımı zay etsem baştan
Ömrümce kesilsem ekmekten aştan
Emsalsiz bir “an”sın, vazgeçmem senden


Bitmeyen hüzünler yol’daşım olsa
Kahırda feryatlar dil’daşım olsa
Fukara hayatlar hal’daşım olsa
Solumdaki “yan”sın, vazgeçmem senden


Tükettiğim yollar sana gelmese
Yarına çıkmaya umut kalmasa
Tabipler derdime derman bulmasa
Varlığıma “şan”sın, vazgeçmem senden


Talih böyle yazmış alnıma ezel
Tomurcuk yerine nasipmiş gazel
Değişmedi bende makamın, güzel
Ufkumdaki “tan”sın, vazgeçmem senden



17.06.2016