Ey benim annem
Ellerimizden aldılar kurabiyelerini
El emeği göz nuru sabahlayıp diktiklerini
Üstümüzden çıkardılar
Sokaklar çıplak kaldı

Sen de benim kadar hatırlarsın
Sıcak temmuzu, ılık eylűlü
Eski ayakkabının altında ezilen
Babamın ciğerine yapışan o cigarayı
Ucuz hayat dediklerini

İşte tıpkı bizim gibi
Bak şu ucuz parşömenlere
Katlanmış, şekil verilmiş, resmedilmiş
Başka bir şey olmuş onlar
Başkalarının ellerinde

Ayrı ayrı kağıtlara çizilmiş
Bizim sandığımız her şey
Hangi yana adım atsa bir boşluk
Evimizden geriye bir harabe kalmış
Ya da girip çıktığımız bir şey

Şimdi ekmeğim fırtınada un
Sarayburnu hiç gidilmemiş
Hatta o güzelim bayramlığım
İşte koyduğun yerde
Hiç ama hiç giyilmemiş

En aydınlık yanım körebe
Sağır kulaklarım geleceğe
Karın,karıştırın bir kez daha
Ellerimden kaçıp giden yılları
Tekrar bir ruh, bir hayat verin bu ölüye