Ey güvercin kahvesi gözlü sevdiğim !
Uzak kaldım sana
Cebimde ağrılarımla
Yüreğime damlıyor yalnızlığım
Sevdam yalpalıyor şiirlerimde
Hadi gelip,sar sensizliğimi
Bak !Gözlerime gömüyorum hasretini

Bu sabahta gene sana uyanıyorum
Çoğu sabahlar olduğu gibi
Kayboluyorsun rüyamda
“Bursa kahvesinin önündeyim,
Gel al beni !
N’olur kızma !
Sen gelene kadar bir tavla atayım burdakilerle “
Diyorsun
Sevinçle çamurlu ve dik bir yamaçtan
İniyorum, sana gelmek için”
Âniden uyanıyorum
Yoksun
Ve elimden bir şey gelmiyor
Sana ulaşmak için
Ve tekrar uykuya dalma çabalarım beyhûde
Canım sıkılıyor,kalkıp balkona geçiyorum

Yalnızlığın ve özlemin
Tek dostu vardır;keder mevsimi,Eylül…

Şimdi
Mısraların âsi sesi papirüslerdeki
Kitap yaprakları arasına sıkışan mor bir menekşeye
Ağlıyor sevdam
Ey aşk !
Bırak yanayım âcz’iyetime

……..12:24/18 haziran 2016…Balkon ve yalnızlığım..