2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
904
Okunma
Azizim ben yürüdüm bu karlı yollardan
Acıları canlı canlı gördüm hüzünle
Yaram hiç acımadı,sadece kanadı durdu!
Nasıl bu acıya tutunur sessiz yürekler
Bu kahpe düzen içimi yakıyor tümden
Bu toprak kokusu artık ölüm kokuyor
Sancılar azalmadan şiddetleniyor
Acılar git gide büyüyor, sevgiler eriyor
Kırlar nergislerle doluydu
Çamlar mis gibi kokuyordu
Şimdi ne nergisler kaldı nede çamlar
Şimdilerde mavi bile isyanda
Zaman herşeyin ilacı derken
Karanlıklara boğuldu suçsuz yürekler
Uykusuz geceler, düzensiz nefesler
Bize bahşedildi.. Yok oldu tüm sevinçler...
Mehmet Öksüz / Eflatuni Mısralar
5.0
100% (3)